تأثیر تمرین های مقاومتی و هوازی منتخب بر تغییرات چگالی ماده ی معدنی استخوان دختران دانشجوی غیر ورزشکار

مقدمه: هدف این مطالعه، مقایسه ی تأثیر فعالیت های استقامتی?و مقاومتی بر تغییرات bmd موضعی بود. مواد و روش ها: 36 دختر غیر ورزشکار داوطلب با میانگین سن 56/1±66/22 سال و نمایه ی توده ی بدن 17/2±85/22 کیلوگرم بر متر مربع، در قالب سه گروه هوازی، مقاومتی و شاهد، در این مطالعه شرکت کردند. تمرین های گروه هوازی شامل 36 جلسه دویدن (3 جلسه در هفته)، به مدت40 دقیقه و با شدت70 تا 80% mhr بود. گروه مقاومتی نیز در 36 جلسه، تمرین های خود را به صورت دایر ه ای و با شدت70 تا 80% یک تکرار بیشینه (6 تا 8 تکرار در 3 نوبت و 2 دقیقه استراحت بین نوبت ها)، انجام دادند. یافته ها: هر دو نوع تمرین مقاومتی و هوازی، سبب ایجاد تغییرات معنی داری در bmd ناحیه ی کمر، گردن استخوان ران و مچ دست شدند?)05/0>p). در مورد گردن استخوان ران، تنها تمرین مقاومتی اثر بهتری نسبت به گروه شاهد داشت، در حالی که در مورد کمر، فقط تمرین استقامتی اثر بهتری ایجاد کرد (05/0>p). نتیجه گیری: احتمالاً در مورد پاسخ موضعیbmd سیستم اسکلتی به تمرین های مقاومتی و استقامتی، تفاوت وجود دارد.